Na jednym ze zdjęć, które niedawno opublikował UNICEF, widać dziewczynkę w różowej koszulce z napisem „Look!”. To nie inscenizacja. To nie kadr z filmu. To brutalna rzeczywistość dziecka, które przetrwało koszmar – ale tylko fizycznie. Jej spojrzenie mówi wszystko o tym, co przeżyła.
To spojrzenie bezradności, zmęczenia i głębokiego smutku, który nie powinien być udziałem żadnego dziecka.
Od marca 2025 roku do Strefy Gazy nie dotarła żadna pomoc humanitarna. Organizacje niosące wsparcie – w tym UNICEF – zostały zablokowane. Sytuacja jest dramatyczna. Dzieci cierpią z powodu głodu, odwodnienia, chorób i braku leków. Wskaźniki niedożywienia wzrosły o ponad 70%. Rośnie liczba zachorowań na choroby przenoszone przez skażoną wodę – w XXI wieku, w sercu cywilizowanego świata.
Pomoc humanitarna czeka na pozwolenie, by dotrzeć tam, gdzie potrzeba jej najbardziej. Zespoły UNICEF są gotowe. Ale każda godzina opóźnienia to kolejne dziecko, które może nie doczekać jutra.
Dlaczego piszę o tym jako artysta?
Bo wierzę, że sztuka i wrażliwość idą w parze. Że nie tworzymy jedynie po to, by zachwycać – ale także po to, by nie zapominać, że człowieczeństwo zaczyna się tam, gdzie dostrzegamy cierpienie innych.
Dziś nie chodzi o ideologię. Nie chodzi o politykę. Chodzi o życie dzieci, które nie są niczemu winne.
Co możesz zrobić?
👉 Wesprzyj działania organizacji takich jak UNICEF.
👉 Udostępnij rzetelne informacje.
👉 Nie bądź obojętny – niech Twoje milczenie nie oznacza zgody.
Pomagając, nie zmienimy od razu świata, ale możemy uratować czyjeś życie.
A to już bardzo dużo.
📌 Link do wsparcia UNICEF: https://unicef.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz