Surrealizm, ekspresja i hipermodernizm w twórczości Dariusza Mierzwy – sztuka na granicy snu, pamięci i przyszłości

Surrealizm obchodził niedawno swoje setne urodziny, a mimo to przeżywa dziś nowy rozkwit. Nie chodzi jedynie o jubileuszowy nastrój, lecz o wyjątkową potrzebę odbiorcy, by zrozumieć świat poprzez metaforę, niepokój i wizję spoza racjonalnego porządku. 

Współczesny surrealizm stał się przestrzenią konfrontacji z kryzysem klimatycznym, niepewnością społeczną, nadmiarem technologii i napięciami naszej epoki. To w tym kontekście moja twórczość zyskuje coraz mocniejszy głos.

Nowa tożsamość surrealizmu

Choć klasyczny surrealizm Bretona wyrósł z psychoanalizy i automatyzmu, współcześni artyści przekształcili ten język w kierunku bardziej emocjonalnym i społecznie uważnym. Surrealistyczne wizje stały się narzędziem oporu i refleksji nad człowiekiem w rzeczywistości, która nierzadko przypomina sen na jawie.

W swoich obrazach (LINK moje portfolio Dariusz Witold Mierzwa) staram się łączyć logikę snu z filozofią odpowiedzialności. Moje malarstwo opiera się na symbolach: dłoniach jako metaforze ludzkiej kruchości, deformacji czasu, hybrydowych ciałach, a także ekologicznej narracji o relacji człowieka z Ziemią. To sztuka emocjonalna i jednocześnie pełna intelektualnego niepokoju. Mój obraz „Apollo Struck by Eros” został wyróżniony w prestiżowej kolekcji „100 Lat Marzeń z Kolekcją Malarstwa Surrealistycznego” kuratorowanej przez Nevenę Bojinović, z okazji setnej rocznicy surrealizmu.

Surrealizm ekspresyjny i hipermodernistyczny

Tworzę na styku surrealizmu, ekspresjonizmu i refleksji nad hipermodernizmem. Hipermodernizm to kierunek opisujący świat nieustającej prędkości, technologicznej dominacji i egzystencjalnych napięć. Moje obrazy:

łączą organiczne formy z ostrymi, futurystycznymi elementami
zestawiają mitologię i emocje z cyfrową estetyką
badają, jak człowiek odnajduje się w epoce nadmiaru bodźców i informacji

W projektach takich jak cykle „Vibracje czasu”, „Emotional Souls and Mother Earth” czy „Chloe – Podróż w Czasie i Przestrzeni”, wskazuję, że współczesny surrealizm odnosi się nie tylko do wnętrza człowieka, lecz także do kondycji planety.

Dlaczego dziś potrzebujemy surrealizmu?

Świat, który wydawał się przewidywalny, coraz częściej wymyka się logice. Surrealizm odpowiedzi na lęki czasu niepewności: klimatyczne, kulturowe, technologiczne. Moje obrazy wchodzą w dialog z widzem, uświadamiając, że to, co poznawczo niesamowite, odsłania prawdę o człowieku. Freudowskie „das Unheimliche” pobudza nas do pytań o to, dokąd zmierzamy.

Globalny wzrost zainteresowania surrealizmem

Raporty domów aukcyjnych potwierdzają przyspieszenie rynku surrealistów oraz artystów eksplorujących logikę fantazji. Wystawy w europejskich muzeach reinterpretują ten ruch na nowo. To, co jeszcze niedawno klasyfikowano jako margines, dziś obejmuje najciekawsze kierunki w sztuce współczesnej.

Tego dialogu nie można już pomijać. Moja sztuka wpisuje się w tę światową zmianę: intensywna, pełna koloru i niepokoju, a jednocześnie zanurzona w historii malarstwa.

Malarstwo, które pobudza sumienie

To wezwanie do wrażliwości. To zapis refleksji nad tym, jak nie zgubić człowieczeństwa w cywilizacji przyszłości. Moja sztuka jest zaproszeniem do zanurzenia się w to, co niepokoi, lecz prowadzi do prawdy.